Vergeet de opdrachtgever
De stelling ‘dat de opdrachtgever eigenlijk helemaal niet zo belangrijk is’ zal wel vloeken in de kerk zijn. Dat maakt deze uitspraak echter niet minder waar.
Vroeger…
Mijn eerste ervaringen met projecten dateren van begin tachtiger jaren van de vorige eeuw, nog voor de grote professionaliseringsgolven, toen we nog niets wisten van PMI en IPMA. Toen Agile nog verwekt moest worden en standaarden zoals PRINCE2 en de PMBOK op het punt stonden om het levenslicht te zien. Hoewel we nog niet wisten wat best-practices waren, beschouwden we de waterval wel als zodanig.
In het daaropvolgende decennium, de negentiger jaren, kregen we de eerste persoonscertificeringen, projectmanagementmethoden en gingen wetenschappers zich met projectmanagement bezighouden. Best-practices werden verzameld door mensen die daar tijd voor hadden, de meeste ervaren projectmanagers hadden wel iets beters te doen. Ook de trainingsinstituten zagen er brood in en voor we het wisten stonden mensen, die zelf nog nooit een echt project in handen hadden gehad, over projectmanagement te declameren.
Huiveren
De Standish Group doet ons sinds 1994 regelmatig sidderen over de chaos die de ICT gemeenschap veroorzaakt. Senior management laat zich keer op keer verleiden om in een mengeling van paniek en daadkracht professionaliseringsprogramma’s te starten. Trajecten die uiteindelijk minder opleveren dan wat de adviseur belooft. Ook Agile en zelfsturing, de als Messias binnengehaalde oplossingen, blijken in de praktijk vaak bitter tegen te vallen.
Parallel daaraan tovert de projectmanagementgemeenschap regelmatig een andere konijn uit haar hoge hoed! Opdrachtgeverschap! Het ligt aan de opdrachtgevers, die moeten hun verantwoordelijkheid nemen. Ik vind dit een laffe van grenzeloze triestheid getuigende actie. Een vakgroep die wegduikt voor haar eigen onvermogen door naar één enkele ander te wijzen.
Wat is nu het werkelijke probleem?
Wetenschappers, trainers en consultants die vanaf de zijlijn hun niet gefundeerde meningen als best-practice verkondigen, die tijd hebben om dit in dikke manuals vast te leggen. Lees maar eens de verantwoordelijkheden van de opdrachtgever zoals beschreven in de PRINCE2 manual. Alsof je de reisbeschrijving van een niet bestaande fantasiewereld leest. Hetzelfde kun je zeggen van de meeste boeken over opdrachtgeverschap: ze zijn gespeend van elke realiteitszin.
Waar we in projecten mee te maken hebben zijn mensen, grillige mensen, omstandigheden, grillige omstandigheden, onzekerheid, complexiteit en ga zo maar door. De enige echte factor tot succes zijn een paar mensen, waarbij de projectmanagers voorop moeten lopen, die hun verantwoordelijkheid nemen en het projectsucces bij de poorten van de hel wegslepen. Verantwoordelijkheid die begint met het ontwikkelen van een brandend verlangen om het project tot een succes te maken. Dat is iets anders dan je job doen, dat betekent een keuze, doorzettingsvermogen en geloof in een succesvolle uitkomst.
Dat, mijn beste projectmanager is de verantwoordelijkheid die je moet nemen! Dat is hetgeen waarvoor je bent aangenomen. Jij bent verantwoordelijk voor succes, jij alleen!
John Hermarij
- John Hermarij is internationaal spreker, schrijver en trainer over leiders en hun teams. Hij stimuleert mensen om zich professioneel zodanig te ontwikkelen dat zij waarde toevoegen aan de teams waartoe zij behoren. Hij is principal consultant bij Dhirata een trainings/adviesbureau. John schrijft maandelijks een column voor het KWD Bulletin, daarnaast blogt hij regelmatig op www.johnhermarij.nl.
Resultaat boeken voor en met jou
Wij starten met goed luisteren naar jou als opdrachtgever. Om samen een effectieve en succesvolle aanpak te kiezen voor de gewenste transitie van jouw huidige situatie-A naar het te bereiken resultaat-B. Ons gezamenlijk doel is altijd: Nul Mislukkingen! voor jouw projecten.