Adopteer een pleegadviseur
Door de vergrijzing is het noodzakelijk geworden dat we langer werken. Toen in 1956 de AOW het levenslicht zag, lag de gemiddelde levensverwachting aanzienlijk lager dan in onze tijd. Dit, samen met de vergrijzende babyboomers, maakt het onhoudbaar dat we op ons vijfenzestigste met pensioen gaan. Een heet politiek hangijzer, want er zijn nogal wat kiezers die in onze organisaties rondlopen, die daar helemaal geen zin in hebben. Mensen die het gedoe met managers spuugzat zijn. Hier moeten we met zijn allen nog een goed antwoord op vinden.
Twee derde van werkend leven
Hoe zorgen wij ervoor dat mensen op twee derde van hun werkend leven, zeg maar de vijfenvijftigplusser, niet al reikhalzend naar hun pensioen uitkijken? Met in hun achterhoofd de wetenschap dat dit nog vijftien jaar zal duren. Dit vereist een andere houding van de managers binnen een organisatie, een die uitgaat van de enorme rijkdom aan ervaring die de oudere medewerker met zich meedraagt. Ervaring die, mits goed gefaciliteerd, omgezet kan worden in waardevolle adviezen waarvoor het senior management nu dure adviseurs inschakelt.
Veel werknemers die op twee derde van hun loopbaan zijn, maken een existentiële crisis door. Zijn zij nog wel relevant, zit men op hen te wachten? De keuze waarvoor zij dan staan is enerzijds stagnatie of anderzijds ervaring delen met de volgende generatie. Slechts een kleine groep lukt dat laatste, het merendeel stagneert in zijn/haar professionele ontwikkeling en ziet uit naar de tijd dat zij van hun pensioen kunnen genieten. Je vraagt je af hoe het komt dat ze het zover hebben laten komen.
Vergeten werknemers
Het is een enorme verspilling. Ontwikkelingspsychologisch is er de drijfveer ervaring over te dragen, terwijl praktisch gezien daar niemand op zit te wachten. Het zijn de vergeten werknemers van onze organisaties. De dolende zielen die zich verweesd voelen en de betekenis van hun werk zijn verloren. Niet zelden uiten zij hun ongenoegen mopperend bij het koffieapparaat. Is het een wonder dat ze zo vroeg mogelijk met pensioen willen? Eindelijk doen wat je wilt. Wat een droevig beeld. Mensen met de potentie om te adviseren, maar geen opdrachtgever met een vraag voor de antwoorden die zij hebben.
Weesadviseurs
Ik stel voor om deze groep onder te brengen onder de categorie ‘weesadviseurs’ en ik daag elke manager uit om enkele van die wezen onder zijn of haar hoede te nemen, zodat deze van wees- naar pleegadviseurs transformeren. Door regelmatig advies te vragen en waar mogelijk op te volgen, slaan we twee vliegen in een klap. We besparen op de kosten van dure externe consultants door gebruik te maken van de kennis die al aanwezig is binnen de organisatie en we geven deze ‘wezen’ een betekenisvolle rol.
Realiseer je de maatschappelijke impact van dit idee. Door het activeren van deze nog niet ontgonnen ‘wisdom of crowds’ zijn we veel beter in staat om de ervaring van de oudere generaties over te dragen aan de volgende die staat te trappelen om het stokje over te nemen. Het leervermogen van de samenleving neemt hierdoor toe en de oudere medemens heeft het gevoel dat hij of zij er nog steeds toe doet. Dat laatste zorgt voor een veel groter levensgeluk, wat de gezondheid weer ten goede komt. Een win-win lijkt me zo, wie neemt de handschoen op?
John Hermarij
- John Hermarij is internationaal spreker, schrijver en trainer over leiders en hun teams. Hij stimuleert mensen om zich professioneel zodanig te ontwikkelen dat zij waarde toevoegen aan de teams waartoe zij behoren. Hij is principal consultant bij Dhirata een trainings/adviesbureau. John schrijft maandelijks een column voor het KWD Bulletin, daarnaast blogt hij regelmatig op www.johnhermarij.nl.
Resultaat boeken voor en met jou
Wij starten met goed luisteren naar jou als opdrachtgever. Om samen een effectieve en succesvolle aanpak te kiezen voor de gewenste transitie van jouw huidige situatie-A naar het te bereiken resultaat-B. Ons gezamenlijk doel is altijd: Nul Mislukkingen! voor jouw projecten.